90/4/2
3:22 ص
قصدم از نوشتن این مطالب یاداوری ان روزهای قشنگ واز طرفی سخت که کل دنیا دست به دست هم دادن تا ریشه ای انقلاب اسلامی امت ایرانی رابکنند وطبق اسناد موجود دشمنان ای ای مرزو بوم در یک حرکت حساب شده باهم یکی شدنند تا کار انقلاب اسلامی را تمام کنند وچون ایران قبلا به قطعنامه های دیگر سازمان ملل جواب رد داده بود ان هم به دلیل اینکه کاملا نامردی نوشته بودنند وتمام خواسته های دشمنان مارا در نظر گرفته بود دشمنان ما با تبلیغات فراوان به دنیا فهمانده که ایران جنگ طلبه وهیچگونه همکاری جهت پایان جنگ ندارد دیگه نمگفتند که ایران اسلامی دارد از حق مردمش دفاع میکند اگر قطعنامه های قبلی را قبول میکردیم الان معلوم نبود کشورمان چه وضعیتی داشت برای همین با قوی کردن عراق دراخر جنگ واماده ساختن ذهن دنیا وهمچنین تحریمهای اقتصادی دست به دست هم دادن که کار ایران را یک سرکنند غافل از لطف خدا ورهبری که هیچ گاه هیچ قدمی را برای غیرخدا برنداشته وبرای رضای خدا وحفظ اسلام وایران عزیز باقبول قطعنامه موافقت میکند البته قطعنامه 598 در اصل خواسته های ایران را قبول کرده بودنند وبا قطعنامه های قبلی کلی فرق داشت یعنی اولین شرطش برگشت به مرزهای بین لمللی وتنبیه متجاوز وگرفتن خسارت از متجاوز و.. خیلی شرطهای که سازمان ملل از طرف ایران به بندهای قطعنامه اضافه کرده بود واین خودش پیروزی بزرگی بود ولی عراق چون خوی تجاوزگرانه داشت اطمینانی نبود به یکطرف قبول کردن ان تااینکه در تاریخ 27/4/1367 ایران رسما قطعنامه را قبول کرد ودست دشمنان را در جنگ طلب بودن ایران رو کرد ودشمنان که فکرش را هم نمیکردند انقدر امام امت هوشمندانه عمل کند برای همین حتی بعد از قبول قطعنامه عراق حملات خود را اغاز کرد چرا چون همه چیزشان را بر باد رفته دیدن که ان دفاع جانانه فرزندان این مرزو بوم چنان درسی به دنیا داد که تا ابد انشاالله هیچ کشوری بفکر اینکه به ایران تجاوز کند را از سر ش بیرون کند این حضور ذهنی بود بر کل ماجرا البته علل های دیگری هم بود که انشالله در قسمت های بعد مینویسم که نظامی هستن یادباد انروزگاران یادباد/شادی ارواح طیب شهدا امام شهدا صلوات /سجادموحد {اژیر}
پیام رسان