90/8/15
7:8 ص
خدا وندا با تمام وجودم تورا شاکرم که در زمانی مرا به دنیا اوردی ونفس میکشم که امتی این چنین نفس میکشند خداوندا چگونه توانم شکر نعمتت کنم که در کنار بندگان صالح خود مرا هم در هیاهوی زمان با انها دانستی خداوندا سپاس کدام یک از معجزاتت را بجا اورم شکر کدام معجزات را بعد از هزار چهار صدر سال که دوران رسوال مهر ورحمت میگذرد بار دیگر مرا در زمانی به دنیا می اوری که امتی هست بهتر از ان زمان رهبری هست مانند عمار پیغمبر وعلی ع دیگر چگونه لطف کنی تو به من هر چه خواستم دادی ابرو عزت مقام پول وووو تو خدای خود را در حق من بجا اوردی ولی دستانم خالی دلم می لرزد که اگر ان دنیا جلویم را بگیری بگی بندی من ازاد بدنیا اوردمت اجازه دادم راهت را خودت انتخاب کنی که از همان اول شروع کردی به زدن حرف های قشنگ برای انجام ندادن یک عمل قشنگتر مانند نماز زدو به کشورت حمله کردن دوستان هم سن وسالت از جلوی چشمانت خدا حافظی کردند ورفتند وتو هم چند قدمی با انها رفتی بدرقه ولی برگشتی ولی دوستان تو هنوز تعدادیشان برنگشتن مگر کجا رفتند انقدر دور همه همه ای اینها فقط علامت ادم شدنت بود که تو ادم بشوی بگذر که رهبری مانند امام خمینی ره دادم که چنان بود که بین خودش و من هیچ نبود واز دنیا عبور کرده بود برای همین نفش حق تو شاید خوب یادت نیاید اخه از همان اول عادت داشتی که گنج عافیت طلبی دورادور نظارگر باشی هر چه گفتم بابا بیا بیرون از ان حصار دور خودت تا گوهر وجودیت نمایان گرد قبول نکردی ولی روزی رزمندگان این پیر مراد رزمندگان همین امت در جزایر مجنون در مقابل یزیدیان زمان خود با چنگ ودندان دفاع میکردنند وسرها ی سرداران خویش را فدا کردن برای حفظ این اخرین رسول ص من همت / باکری / زجاجی /و بسیجیان چرا چون امامشان گفت به فرزندان من بگین حسین وار بجنگند بگذریم دفاع تمام شد دوستانت که اندکی ازشان مانده بود برگشتن زمانه عوص شده بود ان بوی ایثار وشهادت که نبود یعنی بود ولی جای خودش داده بود به بوی عیدی بوی خاک رنگ شهر شان کم کم عوص شده بود عیبی نداشت پیشرفت مگه قرار که چون رفتن جبهه همه تا اخر عمر بگن ممنونیم نه البته خودشان هم نمی خواستن که بگن ورسید به کم باز تر زندگی در همان محل های قبل جنگ ولی حالا یک فرقی داشت این محل ها دیگه برای یاران هوایش سنگین بود در این فکرها بودن که زمزم بگوش رسید پیر مراد همه ای عاشقان همه ای احرار ازدی خواهان وهمه ای امت ایران کم کم دارد بار سفر میبند ومانند پدری که دلسوز ونگران فکر امتش بود بیشتر از همه فکر رزمندگانش بود فکر فرزندان بسیجیش بود که هنوز صدایش در گوشمان است که من بر دست شما که دست خدا بالای ان است بوسه میزنم وبر این بوسه افتخار میکنم نه نه بازم هست که فرمود منکه به جز دعای خیر برای شما کاری نمی توانم بکنم من از این گریه ها شما خجالت میکشم واخرشم گفت نگذارید ان های که روزی رفتن جلوی توپ وتانک وخون دادن بر گردن فراموش شوند که اگر چنین شود وای بر ما ولی خوب میدانست که جا ماندها هیچگاه عزت نفس خود را برای مال دنیا که هیچ بزرگتر از ان هم نمی دهند اما پدر است ونگران بعدش چقدر زیبا وساده با امتش گفت وگفت ودر اخر سر هم با دلی شاد وضمیری امیدوار به فضل خدای خویش اجازه گرفت ورفت همه در بهت وحیرتند که چه شد و چه میشود یادمان رفت که گفت با رفتن خدمتگذاری خللی در عزم این امت کم نمی شود ولی دلمان میلرزید اخه امام دنیا با دهانی باز از تعجب که چه تشیع جنازه ای کردن امتش پرچم های سازمان ملل را به احترامش چهل هشت ساعت نیمه برافراشته نگه داشتن دشمنان تا امدن به خود بجنبند که شیطونی بکنند فرزند وخلف صالح او را که بارها با بودن خیلی ها که در ان زمان از لحاظ سنی یا علمی یا .. بیشتر بودن ولی کار رهبری کار دیگریستکه فقط خدا میداند وبس وجایگاه مقدسش ولایت فقیهه اش است برای همین سید علی خامنه ای حلت بفنائک را برای سکانداری وادامه راه بر گزیدن خبرگان امت که دشمنیها از نوع دیگر شروع شد تهاجم فرهنگی مشکلات بعد از جنگ ووو که الحمدالله به لطف وعنایت خدا ورهبری رهبرامان در اوج مظلومیت تنهای نبودن یاران با وفا عمارها و ولی یک فرقی هم داشت فرزندانی که حسین وار جنگیدن نسلشان بود در کنار این نسل نسل دوم امد برای دفاع از نوع دیگر بی ادعا شروع کردن الان در 99 درصد مسائل علمی و جز ده کشور جهانیم دیگه راه خودمان را در دنیا پیدا کرده ورهبری عزیز تر از جان هم که مانند خمینی ره سکان دار با ثلابت این امت است محکم در مقابل دشمنان مهربان ودلسوز برای امتش وامتش هم پشت سرش گوش بفرمانش اماده اند خدایا چقدر دردو دلم زیاد شد راستی یک چیز دیگه یادم رفت ان فرهنگ قشنگ که سر بند داشت در همش توی شهرمان هم امد فوتبالیست ها وقتی که گل میزدنند به عشق یاد رزمندگانشان روی پیراهناشان یا حسین ویا زهرا بود یا ابولفضل که نگو غوغا بود اما تسامح وعافیت طلبی بعصی مدیران عافیت طلب واز همه مهم تر احترام نذاشتن وارزش الکی دادن به یک رشته ای ورزشی نه اینکهبد باشد نه ان هم نوعی مبارزه است ولی خوب محبت که از حد بگذرد ابله خیال بد کند چند بار خطا کردی چیزی نگفتن بهت اخه اصلا کسی نبودی ونیستی تو خودت کنده کردی والا کریم باقری علی دایی علی کریمی ووو علی پروین پنجعلی وو حجازی ولی تو خودت گم کردی بی احترامی کردی به این امت اقای شیس رصایی ان روزی که یک تک تو موبایل ها امد که بچه تو کوچه دنبال بنز صد ملیونیت دار میدوید وتو پیاده میشی همه گفتن الان .. با کمال چی بگم چند حرف زشت زدی با افتخار تمام سوار شدی رفتی همان روزها باید ادب میشدی که نگن بی جنب ها تا چشمشان به پول خورد خودشان گم کردن تعارف نداریم اقای نصرتی که یک بار عادل خان در جام جهانی گفت نصرتی بد بازی کرد چنان کردی که عادل خان کم اورد گفتی مادرم راصی نیست حالا بدان مادرها راصی نیستن به سهم خودشان ازت کار زشتی کردی وبقیه گوش کنند این امت اول واخرش دین وعزت وابروی انقلابش در اصل اول برایش مهم وواجب است پس حواستان باشد قابل احترامند خودتان را خراب نکنید که تا همین جاش هم مسولین فرنگی هواتان داشتن البته برای خودتان ولا اصلا انقدر ریز هستید که به چشم نیاید از سران فتنه که هیچی بابا ولش کن /شادی ارواح طیب شهدا امام شهدا صلوات /سجاد موحد {اژیر}
پیام رسان